Cape Pont, Fish River Canyon en eerste wildlife

Vrijdag 20-07-2018 – dag 4 – Toer Cape Point, Kaap de Goede Hoop en Kristenbosch

Marcon Olivier van Hylton Ross (zelfde busje als gisteren) is vandaag onze Gids en chauffeur . We krijgen veel informatie over het gebied waar we doorheen rijden. We zien vele bedelaars bij stoplichten. Zo vertelt hij al snel dat we hen geen geld moeten geven en je weet natuurlijk wel waarom. Zij gaan hier drugs van kopen.
Gisteren heb ik geschreven over de schaapkop, de smiley... de naam smiley hebben zij gegeven omdat als het schaap gekookt wordt de mondhoeken omhoog trekken...
We rijden door Cape Town en zien het grote stadion, speciaal gebouwd voor de WK voetbal in 2010. Daarna rijden we door Bantry Bay, een heel rijke buurt. Wat een ongelofelijke contrast met gisteren. De meest bijzondere straatnamen zien we: Kloofnek, Sonnekus... De kustlijn lijkt op de Great Ocean Road. Enne de 12 apostelen zijn niet alleen in Australië te zien, maar ook hier..! De eerste stop is bij Hout Bay. Hier kunnen we kiezen voor een boottrip naar de zeehonden. Dit laten wij voorbij gaan omdat we later in de reis naar Cape Cross gaan. Marcon vraagt waarom die zeehonden zo stinken... De zeehonden zweten blijkbaar heel erg, het is dus zweetlucht... Nog een weetje: ze eten 36 kilo vis per dag... Wij bezoeken de Afrikaanse markt en genieten van een heerlijke kop koffie.
Wij vervolgen de route via Chapmanspeak drive, al slingerd rijden we naar het hoogste punt en hebben een prachtig uitzicht. Ook hier weer leuke straatnamen: Ou Kaapseweg (lijkt ernstig op Oukoopsedijk...) , Kommetje weg (maar gelukkig hebben we het schoteltje nog..). Op weg naar Cape Point worden we gewaarschuwd voor de Baboons... Grote apen die het eten uit je tas of jas pakken. We zien er een paar achter een hek, maar daar klimmen ze dus zo overheen en steken de weg over. Bij Cape Point kiezen we voor de wandeling naar boven ipv met de gondel. Een pittige klim en helemaal boven hebben we een prachtig uitzicht. We zien zelfs een paar walvissen (Moeten wel goed kijken). We lunchen gezamenlijk en kiezen voor een visschotel: kreeft, krab, mosselen, inktvis, gamba's en witvis. Een prachtige schotel wordt op tafel gezet en het smaakt heerlijk! Al eet ik zeker niet van alle vis.
Met een gevulde maag rijden we naar Kaap de Goede Hoop, ook hier mooi uitzicht. Fantastische branding, mooie rotsen én een wilde struisvogel. Een struisvogel eet dus gewoon stenen... ligt wel wat zwaar op de maag, lijkt me. Onderweg naar Simons town zien we een bord: Penguins op de weg... Helaas zien we dit niet. Maar in Simons town zelf zien we heel veel Jackass Puinguins. Oude, jonge, liggend, staand, voedend en roepend. Heel leuk! Daarna bezoeken we Kristenbosch. Een prachtige Botansche tuin. Peter zegt: ik heb nog nooit zo'n mooie tuin gezien! We wandelen daar over de Tree Canopy, een houten, wiebelige slangenbrug. Prachtig uitzicht. Prachtige bomen van wel 150 jaar oud. Ook mooie bloemen, waaronder paradijsvogel. De gele is naar Mandela genoemd, de oranje versie is de originele.
Rond 18.30 uur arriveren we weer bij het hotel. We hebben ruim een half uur om bij te komen... Want om 19.15 uur verzamelen we weer om met Cardi (reisleidster) en Ntendo (chauffeur) Afrikaans te gaan eten bij Marco's Africans Place. Met de truck (waar we de komende weken mee reizen) gaan daar naar toe. Maar ja, waar parkeer je zo'n gevaarte... Het lukt Ntendo... We boffen, want deze avond is er life muziek. Bij het horen van die ritmische muziek kun je niet stil op je stoel blijven zitten... Zelfs Peter niet! Peter eet de African Platter (een steak van Springbok, Krokodil en Kudu) en ik geniet van een zalmsalade (die zat er namelijk vanmiddag niet bij...) en ik krijg van elk stukje beest van Peter een hapje om het te proeven. Dat smaakt heerlijk!
Dit is weer een enerverende dag. Morgen gaan we met de truck op pad. Het echte Afrika in...

Zaterdag 21 juli 2018 – dag 5 – Truckdag naar Citrusdal

Om 8.30 uur stoppen we onze tassen in de lockers in de truck en gaan we op weg naar Citrusdal. We stoppen onderweg om 'geld te trekken' (Afrikaans voor pinnen) en om nog wat boodschappen te doen. We rijden door een heuvelachtig gebied en zien struisvogels, groene akkers en dorpjes, town ships, druivenranken, golfbanen, schapen, rode koeien, koolzaad, ronde zandwegen en de zon. Het is lekker warm...
We moeten lachen om de grappige straatnamen en het Afrikaanse taaltje... Piketberg, Eendenkuil, Paleishewel, etc. We komen zelfs een bordje 'Gouda' langs de kant van de weg tegen. We lunchen bij Hebron, mooie omgeving vlak bij het Citrusdal. Er staat een grote boom vol met vogelnestjes waar de Black Mask Weaver (geel vogeltje) in en uit vliegt om het jong te voeden. Een heel gaaf gezicht en geluid, want de vogeltjes zingen constant. Een deel van de groep doet mee aan een wijnproeverij... daar begin ik maar niet aan.. ik sta zo op mijn kop! Na enige tijd gaan we de truck weer in en rijden we naar Citrusdal Country Logde. Vandaag was het 180 km proefrijden, het zit prima in de truck en hebben lekker de klets.
We hebben een grote kamer met maar liefst twee twee-persoonsbedden, een doche, een bad en een verhoogd toilet. Wat een luxe! Op de deur hangt een briefje: Let asseblief dat u nie in die kamers mag rook nie. Indien u faal om die kennisgewing gehoor te gee sal daar 'n boete van R200 gehef word. Dankie! Mooi taaltje, niet waar!
We relaxen wat in de binnentuin, omdat het dorp in gaan niet aangeraden wordt. Tijdens het relaxen horen we ineens heel hard gezang. We gaan een kijkje nemen.... Heel veel grote, stevige vrouwen en een paar mannen zingen uit volle borst en bewegen ongelofelijk soepel de heupen. Ze zingen zo luid en zo mooi dat het kippenvel op mijn lijf komt te staan en de tranen in mijn ogen.... Een hoogtepunt van deze vakantie! Echt Afrikaans! Super gaaf om dit zo spontaan mee te maken, dit was puur, dit was echt, dit komt uit het hart!
We gaan op tijd slapen, morgen hebben we een lange reis voor de boeg (540 km). Vertrek staat gepland om 7.15 uur.


Zondag 22 juli 2018 – dag 6 – Heel lange truckdag naar Noordoewer – Namibië

We zitten heel vroeg aan het ontbijt en stappen fris en vrolijk in de truck. Vandaag moeten we 560 km zitten... Echt iets voor ons... We starten in het donker, maar al snel zien we het zonnetje schijnen. Tijdens het eerste stuk zien we vooral druiven en sinaasappels. Gelukkig is nu de weg nu nog geasfalteerd, dat wordt straks anders. We zien rode grond langs de kant van de weg, dat is echt fantastisch. Bij Sandberg zien we heel veel appeltjes van Oranje.. Prachtig de oranje bollen aan de boom. We hebben een lunch in Kamiescroon en wel bij Kuiervreugde. Een klein tentje met heel veel leuke teksten in het Afrikaans. ''n glimlach wat jij uitstuur, kom terug naar jou'. 'Wees jullie lig vir die wereld', Wees lief vir mekaar', 'begin elke dag met 'n dankbare hart', 'mag jou levensweg met blommen bezaai wees', 'waar jij ookal gaan, laat jou hart 'n afdruk agter los'.
Met een glimlach stappen we weer de truck in. Bij Viooldirft verlaten we South Africa en zijn we een stempel in ons paspoort rijker.
Daarna rijden we een klein stukje door 'niemandsland'. We rijden de Oranjerivier over. Dit is de grensrivier. Deze rivier is 2450 km lang... We stappen even uit bij het bord 'Welkom in Namibie'. Hier maken we ook een groepsfoto. Bij de douane van Namibie, moeten we een formulier invullen en ons paspoort laten zien. Dit gaat niet zo snel, sommige moeten van beide handen vingerafdrukken laten maken, én van de duimen, én van de rechter pink en als laatste een soort irisscan... Ja hoor, bij die paar zaten wij ook..... Maar goed, we hebben een visum voor 20 dagen!
Het is buiten maar ook in de truck warm. We gaan even in de 'huiskamer' zitten. Voor in de truck is er een zitje met 2 stoelen rechts en 2 links (met de rug tegen de zijkant van de truck) met in het midden een koelkast. Daar is het iets koeler (komt waarschijnlijk door de koelkast). We lezen, kletsen en dommelen wat. En we kijken natuurlijk ook naar de omgeving, naar de Namib woestijn. In het begin is het aan de ene kant van de weg kale vlakten met hoge bergen en aan de andere kant heel veel druivenranken, een stukje verder zien we alleen maar grijze grond met veel stenen en grijze bergen op de achtergrond.
Na zo'n 11 uur durige truckdag komen in Oranjerivier en wel in het Norotshama River Resort. Deze nacht slapen in een geweldig klein huisje, met een leuke badkamer en prachtig uitzicht. We genieten van de heerlijke douche (daar knap je na zo'n rit ongelofelijk van op...) en een heerlijk diner.

Zondag 23 juli 2018 – dag 7 – Kanoën op de Oranjerivier en Fish River Canyon

Vanmorgen gaan we met z'n 9-en kanoën op de Oranjerivier. Eerst met de truck naar het eindpunt, daar kopen we een ticket en worden we met een busje 10 km verder gebracht. Er gaat een gids met ons mee. De zon schijnt volop, de lucht is mooi blauw en het ritme van het kanoën hebben we weer snel te pakken. Links van ons zien we South Africa en rechts van ons zien we Namibië. De Oranjerivier is de grens. Tijdens deze 10 km zien we veel aalscholvers. Vliegend, rusten, vleugels open en vleugels dicht. Mooi gezicht. Het eerste stuk is een makkie, relaxed gaan we de rivier af, dan horen we een soort waterval.... oh jee, het zal toch niet... dus toch, een heel kleine 'afdaling' moeten nemen... dat loopt gesmeerd. Het enige heel vervelende van een stukje met meer stroming, zijn de onwijs veel muggen... Je moet echt je mond dicht houden anders vliegen er zo 30 muggen naar binnen. De gids was zo slim om in de kano te gaan staan... Hij was voorbereid op de hordes muggen. Wij niet en wij durven uiteraard niet in de kano te gaan staan. Maar bij wat rustiger water zijn er ook veel minder muggen. We genieten van het uitzicht, de omgeving, de rust en de stilte. Na 10 km zijn we weer daar waar de truck staat. Het wat enorm bikkelen... stroomafwaarts.
Ntendo rijdt ons naar het hotel waar we de andere groepsleden ophalen, en gaan direct door richting de Fish River Canyon. We zeggen gedag tegen de asfaltwegen. Het is nu hobbelen en bobbelen door de woestijn met harde ribbels, gaten en kuilen.
De bergen die we zien hebben veel verschillende kleuren, prachtig gezicht. Ook heel veel druiven. Bij de Fish River Canyon, onderdeel van het Fish River Canyon National Park, worden we 'beneden' uit de truck gezet en lopen we zo'n twee kilometer langs de Canyon omhoog. Geweldig, wat een pracht gezicht. De Canyon is 161 km lang, 24 km breed en 550 meter diep. Ook hier zijn verschillende kleuren en kloven prachtig om te zien. Het uitslijpen door de Fish River heeft naar schattin 2 miljard jaar in beslag genomen.
Tot de bewoners van het national park behoren bergzebra's, spiesbok, klipspringer, baviaan, hyena's en paarden. We nemen afscheid van de Canyon, kijken nog een keer achterom en wij nemen deze keer voor in de truck (naast Ntendo) plaats. We rijden even BusinessClass. Inmiddels gaat de zon onder, wat het landschap heel mysterieus maakt. Zien we ineens twee struisvogels op de weg lopen, die bij het horen van de truck gaan rennen en toch maar de kant in gaan. Wauw, super gaaf om dat te zien. Later zien we ook de bergzebra's. Deze zebra's hebben, integenstelling tot de andere zebra's een witte buik en de strepen lopen door tot aan de voeten. Ook een jakhals, een klipspringer en een gemsbok zien we lopen. Heel gaaf! Het wordt aarde donker. Omdat er geen straatverlichting is en de weg erg in hoogte verschilt moet er heel goed opgelet worden... Zeker nu we voorin zitten, zie je pas echt hoe de weg eruit ziet...! Ntendo brengt ons veilig in Ai-Ais.

Foto's uploaden lukt helaas niet... Misschien de volgende keer.