The Arch, Melbourne en Phillip Island

Maandag 24 november 2014 – The Great Ocean Road, dag 2

We slapen uit en ontbijten voor het eerst deze vakantie in de camper, want het dondert en het bliksemt en het regent (geen meters bier). Wanneer het ophoudt met hard regenen verlaten we de camping en vervolgen we de route van de Great Ocean road richting de 12 apostelen.

We rijden door het Otway National Park en stoppen bij Maits Rest. Hier wandelen we, het is enigszins droog, door een bos met bomen van wel 300 jaar oud en 100 meter hoog. Tussen de bomen staan onwijs veel grote, hele grote, maar ook kleine varens. Het ziet er zo fris en Hollands groen uit.

Het volgende punt is Cape Otway, de vuurtoren. De weg er naar toe is lang en kronkelig. De campingbeheerder van gisteren vertelde ons dat langs deze weg honderden koala's zitten: ze hebben er zelfs afgemaakt, omdat te veel koala's het voortbestaan van het regenwoud in gevaar brengt. Er staat een bord dat we op moeten passen voor de melkwagen. Melkwagen.. er zitten hier toch koala's en geen koeien... Het is tenslotte allemaal bos. Wij zoeken, kijken en langzaam rijden... en ja hoor, we zien koala's... Het zijn er geen honderd, maar wel 3 slapende. Is ook leuk.
Voordat we bij de vuurtoren zijn, is er even geen bos meer en is er inderdaad een boer zijn gras aan het maaien (in de miezer regen..).
De vuurtoren is niet heel bijzonder, maar wel grappig om te zien. We moeten dezelfde weg weer terug en zien nog meer koala's (stuk of 8), waaronder ook een gapende en poepende.. Is ook heel grappig om te zien. Maar de wakkere koala die we gisteren gezien hebben, blijft onovertroffen...

Na de lookout van Castle Cove gaan we naar de Otway Fly Treetop Adventure ofwel naar een boomkroonpad... Een unieke en spectaculaire wandeling langs reusachtige bomen (met name eucalyptus en een speciaal soort beuken) en grote varens in het regenwoud. Een boom kan zo'n 100 meter hoog zijn. Een varenblad van een meter of 2. We zien verschillende soorten varens o.a. 'hard water', 'boom' en 'kangoeroe' varens. Via een platform komen we 25 tot 47 meter boven het grondniveau. Voor 47 meter hoogte moeten we 105 traptreden beklimmen. Het levert een fantastisch uitzicht op!

Onderweg stoppen we bij een boer die aan het melken is. Er staan wel héél veel koeien in de wachtrij. De boer vertelt dat het 400 koeien zijn en hij melkt er 40 tegelijk (voor de kenners 2x20).

Het regent nog steeds zo af en toe en elke keer lijkt het alsof het lichter wordt... We rijden inmiddels door het Port Campell National Park. Bij de Gipson Steps, zandsteden rotsen rijzen machtig op uit de oceaan, doen we toch de poncho maar even aan. We dalen weer tig treden naar beneden, maar wel voor een heel gaaf uitzicht.
Daarna zien we de 'Twelve Apostles' (12 geërodeerde kalkstenen rotsformaties) en de Loch Ard Gorge. Ondanks het grijze weer en de dichte bewolking is het prachtig om deze rotsformaties te zien. De verschillende kleuren, hoogte en vormen maken het tot een heel bijzonder plaatje.
Ondanks dat voor ons de dag wat later begon hebben we vandaag weer heel veel mooie natuur gezien!

Als we op de camping arriveren breekt de zon door: hopelijk wordt het morgen wat beter weer! Wanneer de lucht morgen blauw kleurt, gaan we toch nog even terug naar de Twelve Apostles en de Loch Ard Gorge. Het ziet er toch zo anders uit met een blauwe achtergrond, ook op de foto's...


Dinsdag 25 november 2014 – Great Ocean Road 3 en Melbourne

We pakken de koffers in. Vandaag leveren we de camper weer in.
Het weer lijkt iets beter, het ziet een ietsiepietsie blauw aan de hemel. Dus we rijden terug naar de Twelve Apostles en de Loch Ard Gorge.
Bij de eerste aangekomen... regent het... maar de lucht is iets lichter. Bij de tweede is het in ieder geval droog en wat blauwer.
We vervolgen de Great Ocean Road route en stappen uit bij: The Arch, London Bridge en The Grotto. Drie prachtige rotsformaties staande in de oceaan. Een heel fraai gezicht.
Bij Peterborough gaan we via het binnenland naar Melbourne. Een ware landbouw route: we zien heel veel boerderijen, nog veel meer koeien, groene vlaktes en heuvels. Bij Geelong zijn er ontzettend veel wegwerkzaamheden (lijkt wel op de verbreding van de A2). Maar ondanks dat kunnen we toch goed doorrijden. Hoe meer we richting Melbourne rijden, hoe zonniger het wordt.

Bij Cheapa Campa gaat het inleveren van de camper heel vlot. Een taxi brengt ons naar het vliegveld en daar vandaag pakken we de Skybus naar de Spencerstreet in de buurt van het centrum van Melbourne. Na het inchecken gaan we vast kennismaken met het centrum en ons voorbereiden op de activiteiten van morgen.

Woensdag 26 november 2014 – Melbourne en Phillip Island

Ook in Melbourne eten we 'buiten de deur' en gaan we deze stad verkennen. Oude en nieuwe gebouwen gaan hier in elkaar over, heel mooi om te zien. Er zijn meer oude gebouwen dan in Sydney. Ook hier is men al helemaal in de kerstsfeer. Kerstbomen, vlaggen met 'Merry Christmas' en overal zijn kerstartikelen te koop. We gaan naar het Visitor Centre en zijn er al snel uit. We boeken een tour naar Phillip Island (van 13.00 tot 23.30 uur) inclusief een bezoek aan een farm en een Koala opvangcentrum.
Onderweg naar Phillip Island zien we de aspergeteelt, landbouw, veel donkere wolken én regen. Kunnen we vast aan Nederland wennen.

Op Phillip Island nemen we de afslag naar Churchill Island, hier bezoeken we de farm. Het is inmiddels weer prachtig weer. Men zegt dat in Melbourne wat het weer betreft op 1 dag wel vier seizoenen voor kunnen komen. Op de farm zien we, alsof we dit nog nooit gezien hebben, koeien, kippen, kalkoenen, schapen (met een demonstratie schaapscheren), paarden, wallabies, een prachtige bloementuin en een geweldig mooi uitzicht over de Western Port.

De volgende stop is bij het Koala opvangcentrum. We zien ze weer... het blijft toch wel heel grappig en bijzonder om die beestjes in de boom te zien zitten. Het grootste deel van de dag (20 uur) zitten ze slapend in de boom (een wonder dat ze er niet uit vallen...). Wij treffen het, er zijn er een paar wakker en we aanschouwen hoe ze gretig naar de eucalyptusblaadjes grijpen om ze vervolgens smakelijk op te eten.

Daarna zien we het beroemde Grand Prix circuit van Phillip Island, voor ons totaal onbekend... maar we hebben het nu wel gezien. De volgende stop bij 'the Nobbies'. Een prachtige kustlijn met heel veel rotsen en een groot vrijstaande rotsblok. Is met de stand van de zon op dat moment (18.00 uur) een mooi gezicht. De met een soort vetplanten, met witte en paarse bloemetjes, begroeide duinen geeft een bijzonder plaatje en de hoeveelheid meeuwen met hun jongen... Ook heel gaaf. Jammer is dat ze hun behoefte nu juist op mijn fleece vest laten vallen...

Tenslotte het bezoek aan de 'little penguins'. Tussen de 900 en de 3000 penguins komen ruim na zonsondergang uit de zee en zoeken hun holen op om hun baby's eten te geven. Dit soort penguins zijn niet groter dan 33 centimeter. We moeten er even op wachten, maar dan ineens horen we een hoop geluid en zien we de penguins in colonnes waggelend uit de zee komen. Ze rennen over het strand, struikelen vaak, krabbelen weer overeind en gaan weer verder met hun spurt, verzamelen op één punt en gaan dan in groepjes van zo rond de 14 op weg naar hun hol (hoe vinden ze de weg naar huis vraag je je af...) En hoe ze hun baby's te eten geven... Ze vangen vis in de zee, bewaren dit in hun maag, spugen het weer uit en de baby heeft te eten. Soms gaan ze iedere dag op pad, soms blijven ze een paar dagen in zee en soms een paar dagen thuis. Dat verklaart ook het verschil tussen de 900 en 3000 penguins. Het is een heel grappig gezicht. Een heel leuke tour!