Collegae, zwemmen in Aquarium en Aboriginal

Internetverbindingen zijn hier erg schaars. Nu (2-11) zitten we bij MacDonald aan de koffie en kunnen internetten (wel heel traag). Of het plaatsen van foto's gaat lukken is de vraag...!


Woensdag 29 oktober 2014 – Flying Doctors in AS, Fred en reizen naar Cairns

We bezoeken het Royal Flying Doctors Service (RFDS) museum. Erg interessant en indrukwekkend hoe dit ontstaan is en hoe het werkt. Eerste vestiging start in 1928 in Queensland, momenteel zijn er 21 vestigingen. Het gebied dat de RFDS vanuit Alice Springs (AS) bestrijkt, ligt binnen een straal van 600 kilometer rond AS. In dit gebied wonen 36.000 mensen, waarvan 90% Aboriginals. Tegenwoordig vindt consultatie en diagnose voornamelijk via de telefoon plaats: alleen de arts geeft toestemming om een patiënt per vliegtuig te vervoeren. Het unieke van de RFDS is dat het een gratis service is voor alle Australische ingezetenen die wordt betaald door de nationale Australische zorgverzekeringen. De kosten die voor toeristen gemaakt worden, worden vergoed door hun reis- en ziektekostenverzekering. Onverzekerden toeristen worden wel door de RFDS behandeld, maar ontvangen een factuur. Gelukkig hebben we in het Red Centre de hulpdienst niet nodig gehad...!

Daarna bezoeken we de Botanic Garden. Een groot en mooi aangelegd park. We zien heel veel verschillende eucalyptusbomen, acacia's, geneeskundige struiken (daar waar Chief en de Aboriginals gids ook over vertelden), boomvruchten etc. Het ziet er door de warmte en droogte totaal anders uit dan een botanische tuin in Nederland.

Omdat het zo warm is, besluiten we terug te gaan naar het hotel en lekker pootje te baden bij het zwembad. Een ander echtpaar denkt daar net zo over, het enige verschil is dat zij het water in gaan en wij houden het bij de voeten. Wij vinden het water best koud, vergeleken bij de buitenlucht en onze zwemkleren zijn al ingepakt. Ineens hoor ik een plons en kijk verschrikt achterom. De man komt weer boven en ik vraag of hij het water koud vindt. En met dat ik de vraag stel en hem goed aankijk, denk ik: 'dat lijkt Fred (collega uit Odijk) wel'. Dus zeg ik 'je lijkt erg veel op collega Fred (achternaam wist ik even niet meer) van mij..' Nou na een 'vraag en antwoordspel' komt het hoge woord eruit..! Hij antwoord: 'ik bén Fred de Geus'. Nou ja, het moet niet gekker worden. Dat wij collega Ron Tuk kunnen tegenkomen dat weten we, maar wie rekent er nu op Fred... We zitten vanmiddag ook in het zelfde vliegtuig naar Cairns, heel frapant..

Met de shuttlebus gaan we naar het vliegveld en checken gelijk in. Op de vraag of we een schaar of mes in de handbagage hebben, antwoorden we 'nee'. Onze handbagage gaat door de scan en mijn tas wordt er uit gepikt... er zit iets in wat er niet in hoort te zitten. Na even zoeken blijkt er in het etuitje met de tekenpen, insectenzalf etc. toch stiekem een schaartje te zitten. Ze zijn heel vriendelijk en schappelijk. Daar waar het op een ander vliegveld gelijk wordt weggegooid of achtergehouden, mag ik met de boardingpas en het etuitje terug naar de incheckbalie om het etuitje in een apart tasje van de luchthaven in te laten checken.
Hebben we ons net gesetteld op de achterste stoelen in het vliegtuig, gaat voor het eerst mijn telefoon... Met Ron.., wat zijn de plannen voor morgen? Wellicht kunnen we elkaar morgen treffen.. En dat gaat lukken!

Het was een snelle vlucht, door anderhalf uur tijdsverschil lijkt de vlucht korter. Dat is wel een prettig bijkomstigheid, want helemaal achterin het vliegtuig heb je niet echt veel ruimte. In Cairns stappen we het vliegtuig uit, lopen tussen andere vliegtuigen door naar de ruimte waar de koffers op de band te voorschijn komen. Het tasje met het bewuste schaartje is ook goed overgekomen.
Met het vertrek uit Alice Springs verlaten we de staat 'Northern Territory' en worden we welkom geheten in de staat 'Queensland'.

Een paar gezellige Deense dames (Helene en Linda), die op dezelfde dagen ook de tour naar het Red Centre (Uluru en Kings Caynon) hebben gedaan zitten zowel in Alice Springs als in Cairns in hetzelfde hotel als wij... 's Avonds hebben we dan ook gezellig met z'n vieren zitten borrelen.

Donderdag 30 oktober 2014 – Cairns – Port Douglas

Anita V, gefeliciteerd met je verjaardag!
We bellen een taxi die ons naar Cheapa Campa brengt om de gereserveerde camper op te halen. In 18 dagen gaan we een deel van de oostkust verkennen. We rijden eerst naar Woolworths (heel grote supermarkt) vullen de koelkast met etenswaren en drinken een kopje koffie. We raken aan de praat met een man, een Nederlander die al 30 jaar in Australië woont. Blijkt zijn vriendin uit Wijk bij Duurstede te komen...! Nou ja, dit is te bizar voor woorden! Zo ver van huis en toch zo dichtbij! Het is buiten lekker warm en goed uit te houden. Onderweg naar Port Douglas stoppen we bij Palm Cove. Hier genieten we van een heerlijke strandwandeling! Zo rustig, zo'n mooi uitzicht over een blauwe/groene zee en langs het smalle strand allemaal palmbomen! Prachtig!
De route verloopt kronkelig met aan de rechterhand de Pacific Oceaan, bomen in het water en we zien veel suikerriet.

Inmiddels hebben we sms contact met Ron. Vanavond gaan we met z'n vieren uit eten in Port Douglas, waar wij op een camping gaan staan. We verkennen het centrum en boeken voor morgen een 'snorkeltour' op de Ribbon Reef, met Poseidon.
Ron en Petra komen naar de camping, we wandelen naar het centrum en zoeken een 'eettentje'. De gezellige avond vliegt voorbij met leuke verhalen over de belevenissen in Australië van beide partijen, maar ook over de ervaringen in andere landen.

Vrijdag 31 oktober 2014 – Great Barrier Reef

Vandaag is de dag! We gaan down under in Down Under. We melden ons om 8.00 uur bij de haven voor de snorkeltour. Spannend vinden we het wel! We worden door een hele crew welkom geheten en krijgen een vragenlijst in onze handen geduwd. Als je hart-, long-, of suikerproblemen hebt moet je dat aan de crew melden... Het formulier wordt door Harold opgehaald. Hij ziet dat wij uit Woerden komen, waarop hij reageert... Woerden, in de Leeuwerikstraat daar ben ik geboren...

We krijgen uitleg over de benodigde attributen (dit keer ook een beschermpak tegen de Yelli fish (soort kwal)), het snorkelen en de gebaren die je moet gebruiken als het al dan niet goed met je gaat. Alles oké: dan maak je een O met je wijsvinger en duim., Heb je hulp nodig: dan steek je een arm met gebalde vuist omhoog. De boot vaart zo'n 2 uur naar het Ribbon Reef, voordat we 'te water gelaten worden'. Het gaat nu echt gebeuren.

Het water ingaan is niet zo'n probleem (het is lekker warm water, zeker met zo'n dun pak aan), maar dan moet je je gezicht in het water doen en naar beneden kijken... Hopend dat de bril niet gelijk vol met zout water loopt! Het is prachtig! Wat een prachtig gezicht dat koraal én de vissen in zoveel kleuren, soorten en maten! Ongelofelijk wat een wereld zo onder water. Ik heb het gevoel in een aquarium te zwemmen... Je raakt niet uitgekeken, overal waar je kijkt je zie weer wat anders. De vissen zijn knalblauw, zwart-wit gestreept (zebra?), groen met rood, groen met wit, bruin, grijs, geel, de ene is 10 cm lang de ander 30 cm, de ene vis zwemt alleen, de anderen zwemmen in scholen, etc. Daar zwem je dan tussen..! Wauw, wat een pracht en praal.

Na enige tijd gaan we weer aan boord, doen ons pak uit, genieten van het prachtige weer, varen naar een ander stuk, doen ons pak weer aan (want ik wil zeker niet door een Yelli-fish gebeten worden) en gaan het water weer in. Deze keer is het wat lastiger, het water is stukken wilder en de snorkel loopt sneller vol met water, met als gevolg en mond vol zout water... Dat is wat minder, nu moet je je nog meer concentreren op de mondademhaling en je gezicht niet te diep in het water steken of te ver naar links of rechts draaien...

De derde 'te water lating' (op een andere plek) is de mooiste. Het koraal heeft meer kleur en de vissen zijn groter! Gelukkig blijven de haaien op een afstand zodat ik ze niet zie. Daar zit ik niet op te wachten. De kleinere vissen vind ik al mooi genoeg.
In anderhalf uur varen we weer terug naar de haven. Het is heerlijk om buiten op de boot te zitten, genieten van de zon en de wind.
Aan wal zeggen we tegen elkaar: 'Wat een prachtige, geweldige, fantastische ervaring is dit'. Ik zeg het is een GREAT Great Barrier Reef! Down under Down under is echt super geweldig!

Na deze geweldige ervaring (snorkelen in Great Barrier Reef kan van het lijstje afgevinkt worden), rijden we naar Daintree. Het landschap wat we onderweg zien ziet er fris, groen en heuvelachtig uit. Er is veel rietsuiker, palmbomen en af en toe zelfs bananen. We hebben een leuk plekje op de camping, zien de flying foxen vliegen en een hele grote soort woestijnrat lopen en schrikken ons werkelijk kapot.
Na een zelf klaargemaakte overheerlijke maaltijd (kangoeroe burger) en een douche gaan wij moe maar voldaan slapen.

Zaterdag 1 november 2014 – Optreden van Aboriginal – Cape Tribulation

Met de Daintree River Ferry varen we, je raadt het al, de Daintree river over. Bij Walluwurrigga Alexandra Ranger stoppen we bij een lookout. Prachtig uitzicht over het tropisch regenwoud. Vele soorten bomen staan hier bij elkaar. Wat bij ons een kamerplant is (varen en ficus) is hier zo'n 5 meter hoog. Door de wind maken de bladeren van een palm het geluid alsof het regent. Even verderop bezoeken we het Daintree Discovery Centre en wandelen hier wat rond, beklimmen de uitkijktoren en zien heel veel bomen en alle soorten, maten en kleuren (over het algemeen zijn ze groen), vele vogels én onze eerste slang (op de waterslang van de camper na). De slang is geel en ligt in het water. Later horen we dat het zien van die slang best bijzonder is, want die zien ze niet zo vaak. Helaas zien we de Cassawary niet (een grote loopvogel van zo'n 1.80m). Bij de Cassawary is het zo dat wanneer het vrouwtje het ei gelegd heeft, zij er vandoor gaat. Het mannetje broedt het ei uit en zorgt voor zijn kind. Die woestijnrat van gisterenavond blijkt een Northern Brown Bandicoot te zijn..
Na een bakkie koffie wonen we een 'theatershow van een Aboriginal' bij. Zijn gezicht, borst, buik, armen en benen zijn beschilderd volgens de Aboriginal traditie. Hij draagt een soort luierbroek (wel een hele grote in de kleur rood) met wat stro voor zijn 'gereedschap' en hij heeft een tooi op zijn hoofd. Hij speelt op een didjeridoo, een 1 meter lang blaasinstrument met een diepe klank, geeft uitleg over de verschillende boemerangs en kletst verder aan één stuk door ofwel de oren van onze kop. Na 1,5 uur geven we hem een hand, bedanken hem vriendelijk en verlaten het pand. We willen namelijk nog meer zien en doen vandaag.

Wij rijden door Daintree National Park, over een kronkelige, hobbelige, smalle weg vol met gaten en kuilen. Dit gaat ook nog gepaard met klimmen en dalen. Het is dus wel goed opletten. We zien de Dantree theeplantages.

In Cape Tribulation parkeren we de camper. Dit verloopt moeizaam, want de parkeerplaatsen zijn wat aan de korte kant. Maar het lukt! We wandelen naar Tribulation Beach, dit is een van de weinige plaatsen waar het regenwoud aan de zee grenst. Een grappig maar ook een heel raar gezicht. Kapitein Cook noemde Cape Tribulation 'Kaap Ellende' omdat hij grote moeite had om veilig langs het Groot Barrièrerif te varen.
We wandelen door naar beach Mayall. Een kronkelig, smal pad met zand, keien en treden. Staat er ineens een bord 'verboden voor auto's..' Een brommer kan hier niet eens komen, laat staan een auto. Heel bizar. We zien een prachtig wit strand, een blauw-groene zee en prachtige bomen aan de buitenkant. Hier is geen mens te bekennen, zo stil en verlaten, zo rustig, zo relaxed.
Na een kort relax moment, gaan we weer verder en wandelen de Marrja Botanic Walk. Een boardwalk door een mangrove bos. In de verschillende soorten mangrove bomen zijn baskets gevormd. Zo'n living basket is een bron voor leven van kikkers, slangen en vogels. Het is een mooie en heerlijke wandeling. Heerlijk omdat we in de schaduw kunnen wandelen.

Met de ferry varen we weer over en bezoeken in Mossman 'de Mossman Gorge'. We doen hier een bush walk, zien een waterval, heel veel grote en kleine keien met daartussen zwemmogelijkheden en een swingbridge. Ook een gave wandeling. Daarna zoeken we een camping om weer uit te rusten van deze mooie en fijne dag.